Heleen Witdouck maakte de omgekeerde beweging

Twee jaar geleden kwam Heleen Witdouck aan op de raffinaderij voor een nieuwe opdracht: terminal manager. Bijzonder, want als handelsingenieur had ze al tien jaar – voornamelijk in sales – in Brussel op kantoor gewerkt. Een interview.

Hoe kwam je op de raffinaderij terecht?

Heleen Witdouck: ‘Het was voor mij ook een verrassing, maar toen ik uit bevallingsverlof terugkwam van mijn tweede kindje, werd mij deze opdracht aangeboden. Het idee was om de integratie tussen de raffinaderij en de business te versterken. Doorgaans verloopt dat in de andere richting: mensen gaan van de raffinaderij naar Brussels Campus. Maar deze move werd gemaakt om een klantgericht perspectief toe te voegen met mijn businesservaring in de terminal voor truck- en treinbeladingen. 

Dat moet nogal een aanpassing geweest zijn?

Absoluut, ik had al wel salesjobs gehad waarbij ik vaak bij klanten was, maar als terminal manager sta ik echt met beide voeten in het veld, dicht bij het product. Een omgeving die sowieso veel pragmatischer en no-nonsense is dan een office-job in Brussel. Hier heerst echt de moral van getting things done. Als handelsingenieur kwam ik in een functie terecht met een technische achtergrond. Ik heb dus veel moeten leren.

Hoe heb je dat aangepakt?

Door veel open vragen te durven stellen. Ik had er in het begin wel wat schrik voor, als vrouw met op dat moment enkel ervaring binnen commerciële afdelingen. Maar ik had het grote geluk van in een team terecht te komen met een heel open mindset. De 37 operators uit het vijfdagen team, mijn directe team en de collega’s van het Business Team hebben veel geduld gehad om al mijn vragen te beantwoorden. Ik heb dan ook veel van hen geleerd, niet alleen van hun expertise maar ook van hun mentaliteit om als team vooruit te gaan. Omgekeerd hoop ik ook dat ik mijn steentje al heb kunnen bijdragen door de dingen eens op een andere manier te bekijken en out-of-the-box te denken.

Is het voor jou ook een verrijking?

Als terminal manager ben ik de coördinator van het dagelijkse reilen en zeilen. De helft van de tijd hou ik me bezig met de dagelijkse zaken, de andere helft meer met korte- of langetermijnprojecten. Mocht ik terug naar Brussel gaan, is deze ervaring daarom bijzonder interessant omdat ik nu een beter inzicht heb in de processen en structuren van een raffinaderij en waarom bepaalde zaken hun tijd vragen. Vanuit je bureau in Brussel lijkt het soms een evidentie om een herstelling uit te voeren, maar intussen weet ik wat eraan voorafgaat. En daarnaast is het superinteressant om in een team van 37 mensen, onder wie 2 vrouwelijke operators, de verschillende karakters te leren kennen. De menselijke interactie is veel directer. Ik vind het sowieso wel plezant om in een ‘mannenwereld’ te werken, ik heb daarom 12 jaar geleden bewust voor een job in de industrie gekozen.