Fracking: bescherming van gemeenschappen en het milieu

Verantwoordelijkheid voor het milieu

Bescherming van de gemeenschap

Om verkeersstoringen tot een minimum te beperken, zijn vrachtwagens die worden gebruikt om apparatuur en vloeistoffen voor fracking te vervoeren verplicht om specifieke routes te gebruiken gedurende specifieke uren van de dag en week. Hoewel de geluidsniveaus van de locatie laag kunnen zijn, kunnen akoestische barrières worden geïnstalleerd rond de omtrek van het gebied om hinderlijke geluidsniveaus nog verder te reduceren. Zodra een bron onconventionele olie of aardgas produceert, is er geen waarneembaar geluid van de operatie.

Bescherming van het grondwater

Fracking vindt ver onder de grondwatervoerende laag plaats. Het grondwater wordt beschermd door honderden meters aan ondoordringbaar gesteente en een speciaal ontworpen putmantelontwerp bestaande uit meerdere lagen stalen mantel en cement om isolatie te bieden. De meerdere lagen ondoordringbaar gesteente tussen de watertoevoer en het gashoudende gesteente zorgen ervoor dat de fracks zich niet uitstrekken in de grondwatervoerende laag.

Bescherming van het landschap

Levensvatbare bronnen van onconventionele olie en aardgas zijn soms te vinden in kleine, geïsoleerde zones binnen een paar meter van elkaar. Tijdens de boorfase wordt doorgaans een verticale boorput van anderhalf tot twee kilometer onder het oppervlak geboord. Vervolgens kunnen meerdere horizontale vertakkingen worden geboord om de verschillende doelreservoirs te bereiken.

Horizontaal boren heeft geleid tot de ontwikkeling van pad-technologie voor meervoudige bronnen, waardoor één boorlocatie een aantal productieputten kan bevatten die toegang hebben tot reservoirs op maximaal 2.400 meter van de verticale put. In plaats van paden met een enkele put verspreid door de gemeenschap, kunnen paden met meerdere bronnen het effect op het oppervlak aanzienlijk beperken.

Veiligheidsmaatregelen

Veiligheid van mensen, gemeenschappen en het milieu is de topprioriteit voor alle verantwoordelijke bedrijven en autoriteiten die werken aan de ontwikkeling van onconventionele gasbronnen.

Wanneer een boorlocatie wordt geselecteerd, wordt de gemeenschap erbij betrokken en wordt informatie verzameld over alle toepasselijke wet- en regelgeving, vergunningen en codes, en kunnen milieueffectbeoordelingen worden uitgevoerd om mogelijke conflicten te identificeren en aan te pakken. Alle ontwikkelings- en productieactiviteiten omvatten welomschreven en bewezen beleidslijnen, normen en praktijken om veilige en milieuvriendelijke operaties te garanderen.

In een standaard onconventioneel ontwikkelingsproject vindt de meest intensieve activiteit plaats tijdens het boren, wat normaliter vier tot zes weken duurt. Tijdens deze periode rijden vrachtwagens van en naar de locatie en worden machines gebruikt om boorputten te boren die zich meestal anderhalf tot twee kilometer onder het oppervlak uitstrekken.

Het frackingsproces zelf duurt meestal slechts enkele dagen. Zodra het boren en fracking zijn voltooid en het aardgas stroomt, is er zeer weinig geluid bij de producerende putkop. De boorput blijft in deze status voor de rest van zijn producerende levenscyclus, normaal gesproken ongeveer 20 tot 30 jaar.